De beul en de sater

Ik sta nog steeds achter de tekst die ik onder deze titel schreef, en heb er ook nog geen klachten over gekregen. Toch heb ik besloten hem te verwijderen, omdat ik het gevoel heb dat anderen er last van zouden kunnen ondervinden. Al doet deze zelfcensuur, moet ik bekennen, toch wel een beetje pijn.

Reacties

Anoniem zei…
Maar wij doen dat voor onze kinderen, want ik heb een kruisbeet en god weet dat dat lastig is (ik eet altijd aan één kant van mijn mond). Mijn jongste heeft nu een buitenbeugel maar die moet in twee ringen die rond haar achterste kiezen zitten. Ook van na school tot na het slapen (14 h per etmaal). Het valt nog mee, hoor, eigenlijk weinig geklaag daarover hier.
Veel succes ermee!
Anneke zei…
Ha wat een prachtige titel en weer een mooi verhaal. Ja niets beter voor de pen dan kommer en kwel:)

ik heb ook ooit zo over de paradontoloog geschreven. http://wp.me/pS9jZ-t
Anoniem zei…
Jammer dat het weg is, het was best wel een heel mooi stukje tekst. Maar anderszijds te begrijpen. Ik wacht vol spanning op het volgende.
Fabiola zei…
Ach, en ik ben helemaal te laat... tekst weg. Moet gewoon vaker kijken. Omdat ik hier nu toch ben, ik mis je wel op twitter! Liefs, F.
Ann zei…
Dat is lief, Fabiola.

Populaire posts van deze blog

Oligofreen

Week in stukjes

Gedeelde slaap