Fragmenten Frankrijk (3)
Het monster en de beestjes
Minnekozen: aanhalen, beminnen, kozen, tortelen, trekkebekken, verliefd doen, vrijen
Minnekozen is 4 maal gevonden als synoniem van een ander trefwoord:
Vrijen: bedvogelen, beminnen, bibberen, bijslapen, bonken, bonzen, cohabiteren, coïteren, de geslachtsdaad verrichten, dreutelen, emmeren, figuurzagen, flensen, fleppen, flikflooien, fokken, geslachtsgemeenschap hebben, ketsen, kezen, kieren, knuffelen, kroelen, liefhebben, liefkozen, minnekozen, minnen, naaien, nemen, neuken, pakken, palen, pezen, poepen, pompen, rammen, rampetampen, rollebollen, seks hebben, seksen, soppen, tortelen, vogelen, vozen, wippen
Wij. Beestje en ik. Die ochtend in Frankrijk. Wij minnekozen.
14.
Volgens schoonbroer is de vrouw die bij de bakker werkt une délicieuse bestiole. In zijn hoedanigheid als ochtendmens bestelt hij elke morgen het ontbijt bij haar. Veertien dagen lang zou hij de enige zijn geweest die haar schoonheid aanschouwen mocht, ware het niet dat hij in één van de laatste dagen laf aangevallen zou worden door een geheimzinnige griep. Grootmoedig neemt mijn geliefde de ochtendshift over. Et vraiment, elle crotte seulement des pralines, cette femme.
intermezzo
Beste lezertjes,
Ik vrees dat u gaat afhaken. U hebt tijdens uw verlof de trilogie van Stieg Larsson gelezen. U verwacht een beetje actie. U vond mijn waterangst nog vermakelijk, werd enigszins ontroerd door mijn zusterliefde, ging opzoeken wat D&GA betekende. Maar u hebt het nu wel wat gehad met mijn miniatuuronderwerpen en dat minnekozen had ik ook beter voor mezelf gehouden. U had wat meer couleur locale verwacht. U vraagt zich met recht en rede af of er nog iets staat te gebeuren. Ik kan u slechts gedeeltelijk geruststellen: er zullen nog een paar uitstapjes komen, maar heel veel beter dan dit wordt het niet. Er staan u nog enkele nieuwe personages te wachten en het pijnlijke einde van een zwemles, maar meer kan ik u niet beloven. Behalve de moord op het einde van dit stuk en die zal u naar alle waarschijnlijkheid overtrokken vinden.
Wij waren nu eenmaal niet zo actief, daar in la douce France. Wij zeiden tegen elkaar: niets moet hier, want thuis moet er al altijd zoveel.
15.
De mannen dragen een nieuwe opblaasbare dolfijn en een motto als trofeeën naar het zwembad. Het kinderkoor uit zijn bewondering unisono en wil de beestige aankopen onmiddellijk uitproberen. Mijn overmoedige man zal wel eens voordoen hoe men een waterbeest dient te bestijgen.
“Onstuimig beestje,” hoor ik hem nog bewonderend zeggen vooraleer hij na een zoveelste verwoede poging kopje ondergaat.
16.
Er rent een salamander over het zonneterras zo ons aperitieftafeltje op. Wij besluipen hem met ingehouden adem en bekijken hem van alle kanten. Nemen uitgebreid foto’s. Vakantie is terug een beetje kind worden. Nog even en we zijn weer niet meer in staat tot verwondering.
De aperitieftafel is trouwens slechts een afgezaagde boomstam. De eerste dag stel ik met toenemende jeuk op mijn lijf vast dat er in de spleet en ook rondom de voet grote, zwarte mieren actief zijn. Ik verdenk hen ervan straks mijn vege lijf in de ligstoel te zullen aanvallen en probeer het kwaad voor te zijn door er zoveel mogelijk te vertrappelen. Het haalt allemaal niet veel uit. Mijn zus wijst me erop dat de rest van de mierenstad komt aansnellen. ‘Je maakt ze kwaad,’ zegt ze enigszins verontrust. Al is het meer waarschijnlijk dat de aardbeving veroorzaakt door mijn gestampvoet hen gemobiliseerd heeft. Ik geef de strijd op.
Uiteindelijk blijken de beestjes onschadelijk. Ze kruipen niet aan ons op, ze bijten ons niet, ze bemoeien zich met hun eigen zaken, die er uit bestaan doelloos in het rond te rennen. Later zullen we tijdens een aperitief een mier met een doel ontdekken. Vanuit een gat in de boom brengt hij/zij stukjes afval vanuit de stam naar de rand en laat die in het ravijn vallen. Wij kijken gefascineerd toe hoe hij/zij af en aan loopt. Achteraf vond ik het wel nogal onnozel van mezelf dat ik die werkmier leuker had gevonden dan het zootje ongeregeld dat nergens naartoe ging.
Zus en ik nemen foto’s van elkaar in bikini. Verzekeringsagenten die de schade opnemen. De beelden van mezelf zijn uiterst verontrustend. Er zal niets anders opzitten dat een schadeclaim in te dienen bij Italië en Lays chips.
Maar schoonbroer roept ons alweer en staat aan het hoofd van de tafel voor een elektrische wok en een torenhoge stapel brood met kaas en ham. Iemand noemt de tosti’s ‘wok monsieur’. Ik vergeet de bezwarende foto’s en val aan.
18.
Net wanneer een passage in Tonio me de strot dichtknijpt, begint het te druppen. Alsof het zo moet zijn. Zus steekt ‘de majoor en mevrouw Ali’ onder de arm en samen vluchten we naar het schaduwterras en kruipen tegen de muur weg van de wolkentranen.
“Triestig?” vraag zus. Ik knik.
Het beneemt me zelfs de zin om over de regen te klagen.
19.
Een gigantische, zwarte kever vliegt tegen het raam en belandt onfortuinlijk op zijn rug. Met zijn zwarte poten maait hij paniekerig door de lucht. Vanachter het vensterglas kost het me geen enkele moeite om mijn medeleven aan de stakker te betonen.
20.
Op het slaapkamerraam dat uitgeeft op het terras zit een vlinder. Een eerder duister exemplaar met veel zwart op de vleugels, maar dat kan mijn daad niet rechtvaardigen. Ik herinner me wel degelijk felgele vlekken. Ik had de trap terug kunnen afdalen om mijn geliefde te roepen. Ik twijfel er niet aan dat hij haar als een gentleman met omzichtige manoeuvres naar het terras had begeleid. Maar ik was moe. De wijn had zijn werk gedaan. De trap naar beneden leek eindeloos. Dus drukte ik in het halfduister zachtjes met mijn teenslipper tegen het driehoekje aan. Het bleef godzijdank aan de zool plakken, zodat ik de zijdezachte vleugels van de onfortuinlijke niet diende te beroeren. Echt kijken durfde ik niet, want stel dat er toch meer geel bleek te zijn dan zwart? Hoe mooier het beest, hoe verachtelijker de moord. En waarom? Uit angst voor een fluwelige vlerk die langs mijn gelaat zou strijken in de nacht. Ik dropte het lijkje achteloos in het vuilbakje in de badkamer en ging naar bed. Viel als een blok in slaap. Tot het onweer me terug wekte. Misschien zijn er in het leven alleen de verbanden die je wil zien. Ik heb nooit eerder een vlinder gedood. Nu keek ik naar de lucht waarin de bliksem flitste en bedacht: je hebt iets moois doodgemaakt. Ik vroeg me af welke straf ik daarvoor zou krijgen.
Reacties